Bugün; Kanada için; hasata ve geçmiş yılın tüm nimetlerine şükretmek için ulusal bayram; thanksgiving(Şükran Günü).
Haliyle resmî tatil, heryer kapalı, eşimin okulu, biçok market ve restaurant kapalı. E bi de bu kadar şort, t-shirt giyilecek hava varsa biz de tatili değerlendirelim o zaman.
Yeşili özlemişiz... İstanbul'da beton yığınlarının arasında öyle bir hapsolmuşuz ki, özünde hayvan olan biz insanların ağaç özlemi almış başını gitmiş... Ben burdaki mutluluğumuzu, huzurumuzu, enerjimizi insanların güleryüzlü, sıcak, naif olmasina bağlıyorum, Olcay ise tek nedeni; ağaç diyor...
Ağaç ya da insan ya da başka bişey; bilemiyorum ama şimdilik tatil günümüzde kendimizi doğanın kucağına bırakıyoruz...
İstikamet; Point Pleasant Park....
Bu park evimize 20 dakika yürüme mesafesinde... Muhteşem bir mahalleden yürürken zaten doğada ilerliyoruz. Parka girişte, bisiklet ve sigara içmek yasak. Bi noktadan bisiklet girişi var. Köpekler sabah 10.00'a kadar tasmasız gezebilirler, sonrasında tasma zorunluluğu var.
Bu parkın toplam yürüyüş alanı 35 km.... Evet evet burası "park". Yani Kanadalılar "park" diyor. Bize göreyse tabiiki de "orman". Bu kadar büyük park mı olur yani bizim mantık şimdilik kavrayamadı.
Yürüyüş yolları tabelalarla sokak sokak isimlendirilmiş, e 35 km. toplam yürüyüş yolu olunca mantıklı bir hareket tabii... O kadar büyük ki biz Ege ile uzun uzun yürüyemedik tabiiki. Ege, Atlantik Denizi'nin kenarında kum oynayarak denize taş atmayı tercih edince bi yere oturduk biz de... E artık bizim evde iki çocuk okuyor malum, Olcay da Ege oynarken 2 satır ders çalıştı.
Bi taraf orman ya da park siz ne derseniz artık, bi taraf da Atlantik Okyanusu... Yeşille mavinin kucaklaştığı diye tabir edilen yer...
Tam da Kanada için Şükran Günü; ama ben bu güzelliğe hergün teşekkür edebilirim.
Sevgilerle;
Meltem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder